توسعه فردی
حفظ حریم خصوصی مدرسان
موضوع: حفظ حریم خصوصی مدرسان
حجم:۴ مگابایت
مدت : ۶ دقیقه
سه نکته برای حفظ حریم خصوصی مدرسان
مدرسان عزیز و همراهان همیشگی سایت روش تدریس سلام من محمد حافظی نژاد هستم و شما هفتمین فایل صوتی آوای تدریس را می‌شنوید.
آوای تدریس مجموعه فایل های صوتی است که به‌صورت رایگان در سایت روش تدریس قرار می‌گیرد
امروز می‌خواهم از موردی بگویم که اگر مراقب نباشیم ابهت و اقتدار ما را خدشه‌دار می‌کند، و آن حفظ حریم‌های شخصی یک مدرس است.حتماً قبول دارید که جالب نیست مخاطب یک سری اطلاعات شخصی از زندگی ما را بداند
و یا اینکه بهتر است از ۱ سری عادت‌های شخصی و غلط ما بی‌اطلاع باشد.
اگر شاگرد ما همه‌چیز در رابطه با ما بداند و کمی هم بی‌جنبه باشد ممکن است سو استفاده کند. ممکن است اطلاعات شخصی ما را به شاگردان دیگر هم بگوید و جو را متشنج کند و مانتوانیم کارمان را خوب انجام بدهیم. برخی از اطلاعات باعث حاشیه‌سازی می‌شوند و نیازی نیست که مخاطب آن‌ها را بداند.
اول: حفظ حریم خصوصی در جمع همکاران
ممکن است شما با یکی از همکاران مشکلی داشته باشید نیاز نیست مخاطب بفهمد،یا ممکن است شما با یک نفر خیلی صمیمی هستید و باهم شوخی می‌کنید و شوخی شما به‌نوعی است که نمی‌توانید با شاگردان خودتان این شوخی را بکنید. پس بهتراست که شاگرد شما از کیفیت شوخی‌های شما مطلع نباشد.
خیلی از وقت‌ها دانشجویان برای پرسیدن یک سؤال وارد جمع اساتید می‌شوند. اساتید محترم، ما دو راه بیشتر نداریم یا اجارهٔ ورود به دانشجو ندهیم یا اینکه حضور دانشجو را حس کنیم.جالب نیست در حضور دانشجو همکارمان که سرش مو ندارد را کچل صدا کنیم شاید این واژه در بین خودمان کاملاً طبیعی و حل‌شده باشد ولی می‌دانید آن دانشجو که این حرف را شنیده چه برداشتی می کنه. می‌دانید که چقدر به ابهت آن استاد ضربه واردشده؟
پس بازهم تأکید میکنم یا دانشجو را به جو دوستانه و صمیمی مدرسان راه ندهید و یا اگر دانشجو وارد شد باید حریم‌ها را حفظ کنید
دوم: هر عکسی را در شبکه های اجتماعی نگذارید.
ما باید بدانیم که گذاشتن یک عکس یا اطلاعات خصوصی در یک شبکهٔ اجتماعی یعنی قرار دادن آن در اختیار همه
در قدیم می‌گفتند: «حرفی که از سی‌وسه دندان گذشت از سی‌وسه شهر می‌گذرد» ولی الآن باید بگوییم عکسی که یکجا شیر (share) شد همهٔ دنیا آن را می‌بینند
باید یک ملاک برای شبکه‌های اجتماعی خودتان داشته باشید و آن اینکه قبل از گذاشتن یک عکس شخصی در شبکه‌های اجتماعی از خودتان بپرسید: من می‌توانم این عکس شخصی را در کلاس به همهٔ شاگردانم نشان بدهم؟
یک مدرس به من گفت: من در شبکهٔ تلگرام گروهی با دوستانم دارم که در آن لطیفه برای هم تعریف می‌کنیم و برخی از این لطیفه‌ها هم بی‌ادبانه هستند. من نمی‌دانستم که برادر یکی از شاگردانم عضو این گروه است و آن شاگرد من الآن تمام حرف‌های زشتی که من زدم را می‌داند و من می‌ترسم که برود و به همهٔ دانشجوها این موضوع را بگوید
خیلی حس بدی هست نه؟
یک نفر دارد تلگرام را چک می‌کند بعد با صدای بلند می‌گوید:
رضا داداش بیا ببین استادت چی فرستاده؟
پس حتماً شبکه‌های اجتماعی خودتان را کنترل کنید
سوم:رازهای خانوادگی را نگویید.
بعضی مواقع ما مطالبی را می‌گوییم که اصلاً نیازی به گفتنش نیست مثلاً اینکه قبلاً ازدواج ناموفق داشته‌ایم یا اینکه هرکدام از خواهر و برادرهای ما الآن کجا هستند و چه‌کار می‌کنند؟ این مطالب شاید برای ما مهم باشند ولی آیا کمکی به فرایند تدریس می‌کنند؟
کلاً قبل از گفتن هر خاطرهٔ شخصی با خودتان فکر کنید که آیا کمکی به فرایند کلاس می‌کند یا خیر؟
بعضی مواقع هم یک خاطره بی‌ربط با موضوع است، ولی برای رفع خستگی و ایجاد تنوع خوب است پس آن را می‌گوییم به‌شرط اینکه برای ما حاشیه درست نکند
امیدوارم این سه نکتهٔ کوتاهی که برای حفظ حریم شخصی مدرس گفتم برای شما مفید بوده باشد و ممنون می‌شوم که این فایل صوتی را در اختیار مدرسان دیگر هم قرار بدهید.
تشکر بسیار مقاله خوب است. ?
با عرض سلام و خدا قوت به خاطر مطالب مفید و ارزشمندتون
واقعا از فعالیت و استمراری که در راه آموزش دارید تشکر میکنم
بنده صفحه آرایی کتاب انجام میدهم و ده سال هست که با word کار میکنم و به همین دلیل روی متن کتاب ها و نوشته ها خیلی دقت میکنم…
در متن زیر نکته دوم، به نظرم این جمله پس و پیش تایپ شده است:
“خیلی است بده نه؟”
موفق و پیروز باشید
اقای حافظی نژاد
جناب آقای علی سلام
اصلاح شد
از توجه شما و همچنین از اینکه به ما یادآور شدید بسیار سپاسگزاریم و اگر مورد دیگری بود خوشحال خواهیم شد که از شما بشنویم
موفق باشید
سلام سرکار خانم شرف
ما نیز از همراهی و سپاسگزاری شما ممنونیم و امیدواریم در ادامه نیز همراه ما بمانید
از حس مسولیت پذیری شما نسبت ب ارسال مطالب بسیار سپاس گزارم
سلام استاد ای کاش یکی دوماه پیش صحبت های شما را می شنیدم الان دو ماه از سال تحصیلی گذشته و به قول معروف روی دانش آموزانم بامن خیلی بازشده واقعا نمی دونم چه کار کنم. دلیل اصلی اون هم فکر می کنم شوخی هایی باشه که ما بین همکاران داریم و متاسفانه هیچ کس هم رعایت نمی کند البته خودمن هم مقصر هستم.بقیه ی همکاران سن بالایی دارند و ابهتشان از من بیشتر است ولی چون من سابقهی کمتری دارم خیلی دارم اذیت می شوم. از شما ممنونم که باعث شدیدمن اشکال خودم را پیداکنم.