این فیلم (فایل صوتی ترکیب شده با اسلایدها)، حاصل صحبت من در جلسه ای است که جمعی از متخصصین آموزشی کشور حضور داشتند. من بادلایلی به انها ثابت کردم که دانشگاه بچه گانه است و البته به شدت مورد تایید قرار گرفت .( از تشویق های انتهای جلسه متوجه می شوید)

امیدوارم شما هم لذت ببرید

طول فیلم  ۶:۱۱  دقیقه

حجم ۳.۶۸ مگابایت

دانلود فیلم دانشگاه بچه گانه با لینک مستقیم

متن فیلم دانشگاه بچه گانه

سلام بزرگسالان عزیز،سلام کسانی که فکر می کردید وارد آموزش عالی شده اید که برای بزرگسالان طراحی شده ولی باید خدمتتون عرض کنم آموز عالی ما و کلادانشگاه بچه گانه است . و دلایلی رو خدمت شما عرض خواهم کرد.

اسلاید ها به این صورت است که قسمتی را که مرتبط با تدریس برای کودکان است با رنگ قرمز مشخص شده است و قسمتی که مربوط به آموزش بزرگسالان است با رنگ سبز مشخص شده است.

و شما در انتها به من خواهید گفت شرایطی که اکنون در دانشگاه داریم شبیه به قسمت سبز رنگ است یا قسمت قرمز رنگ؟

تفاوت در رابطه معلم با دانش آموزان

اول از همه می پردازیم به رابطه ی معلم با دانش آموز. در کودکان معمولا این رابطه به صورت عمودی است. یعنی معلم منبعی است از اطلاعات در بالا قرار گرفته و اطلاعات را به دانش آموزان منتقل می کند. اما برای بزرگسالان این رابطه نباید باشد.ما به منبع اطلاعات نیاز نداریم ، منبع اطلاعات چیزهای دیگری است. ما به استاد نیاز داریم به عنوان یک مشاور به عنوان یک راهنما و یک گره گشا ، پس رابطه ی دانشجو و استاد باید افقی باشد.

تفاوت در نوع انگیزه

دانش آموز اسیر انگیزه های بیرونی است، دانش آموز اسیر جایزه و نمره است.ولی بزرگسالان به این شکل نیستند. یک بزرگسال اسیر انگیزه های درونی خودش است. دوست دارد پیشرفت کند و ذوق سلیقه ی خودش مهم است

تفاوت در برنامه آموزشی

برای خردسالان برنامه آموزشی محتوا محور است و بسیار معین.به دانش آموزان ابتدایی یا راهنمایی کتابی داده می شود این کتاب ۱۴۳ صفحه دارد شامل ۸ بخش که شما باید از نقطه ی “آ” حرکت کنید و به نقطه ی “ب “برسید. اما برای بزرگسالان نباید این طور باشد.یک بزرگسال دوست دارد خودش یک مشکل را حل کند و دوست دارد آن چیزی که خودش دوست دارد را یاد بگیرد. نه یک چیز معین که ممکن است اصلا به درد او نخورد.

تفاوت در دل مشغولی ها

اما مورد آخر که فکر می کنم از همه چیز مهم تر باشد اینه که دل مشغولی ها و درگیر های ذهنی یک دانش آموز به نسبت خیلی کم است .ولی آیا یک دانشجو اندازه ی یک کودک دل مشغولی دارد؟ آیا سیستم آموزش عالی ما دل مشغولی های یک بزرگسال را در نظر می گیرد؟ استرس آینده هست، استرس ازدواج هست ، اصلا شاید یک دانشجو عاشق باشد آیا در سیستم آموزشی ما این قضیه در نظر گرفته شده است؟

شخصی به نام یانگ در نظریه آنداگوژی و پداگوژی می گوید:

اقتدار معلم برای کودکان تا حدودی خوب است. اما اگر ما همان مقدار اقتدار را وارد سیستم آموزشی بزرگسالان بکنیم ، اقتدار تبدیل می شود به خودکامگی و غرور و نتیجه ای نخواهد داشت جز شکست سیستم آموزشی. پس اقتداری که برای کودکان خوب است برای بزرگسالان در این حد خوب نیست

حال با توجه به آنچه گفته شد شما بگویید سیستم آموزش عالی که قبلا در آن تحصیل کرده ایم و اکنون در آن هستیم بیشتر شبیه به کدام قسمت است؟

قسمت قرمز ؟ یا قسمت سبز؟

مخاطبان: قرمز

ممنون استاد ، با این تاکید!

یکی از مخاطبان (دکتر رستگار پور ، استاد دانشگاه) میدونی چرا چون سیستم آموزشی ما از ابتدا بد شروع میشه . چرا بعضی می گویند دانشگاه یک دبستان بزرگ است؟ خیلی ها این اصطلاح رو به کار بردن ، چون همون طرح اومده اینجا پیاده شده هیچ فرقی نکرده .

ممنون

و نکته ی دیگر اینکه ببینیم سیستم های موفق آموزش بزرگسالان در جهان چکار می کنند.

نشریه است به نام fortune که پانصد شرکت برتر دنیا را معرفی می کند . اگر شما وارد سایت های این ها بشوید و بررسی کنید ببینید اینها چطور دارند به بزرگسال خودشان آموزش می دهند؟ دقیقا بررسی می کنند چه نیازی وجود دارد؟ با چه ویژگی هایی باید به بزرگسالان آموزش داد؟ در کوتاه ترین زمان ممکن آموزشی را می دهند و در کوتاه ترین زمان ممکن بازدهی را دریافت می کنند. و فوق العاده هم موفق هستند.

و اما نتیجه ی بحث بنده اینه که زیاد گله نکنید و نگویید نمی شود

اگر به مسیری که دیگران درست کرده اند(منظور همین سیستم آموزش عالی است) اعتماد ندارید به آن تکیه نکنید و راه خودتان را بروید.

امیدوارم که موفق باشید

تشویق حاضرین

دانلود رایگان فایل pdf “دانشگاه بچه گانه”