ببخشید می خواهم کمی نق بزنم ، اما بعدش چند راهکار معرفی می کنم که از دلتان در بیاورم
روند کاری برخی معلمان در نظام آموزشی ما غیر از این نیست:
از همان ابتدای مهر شروع می کنند به تدریس ، پاییز که تمام شد دغدغه ی آنها می شود کنترل کلاس و امتحان گرفتن ، وضع انظباطی و درسی مخاطبانشان در آخر زمستان جالب نیست بعد گله می کنند که بچه ها درس نمی خوانند. میرسیم به نوروز ، خب معمولا بچه ها تعطیلات نوروز را یک ماهی طولانی می کنند. یک هفته قبل نمی آیند و چند روز هم بعد. با شروع دوباره کلاس ها در فروردین کلاس از قبل شلوغ تر شده و معلم بی حوصله تر ، در اردیبهشت فضای امتحانات حاکم می شود کلاس ریاضی به خاطر امتحان دینی تعطیل می شود و کلاس دینی به خاطر امتحان ریاضی و معلم چشم به راه تعطیلات است تا از چنگ این فضای آشوب زده رها شود . دانش آموز هم بی قرار شروع تابستانی دیگر است.
این مدرسه گریزی در برخی از معلمان و دانش آموزان برای چیست؟
کسانی که می گویند مدرسه گریزی وجود ندارد پیشنهاد می کنم قبل از تعطیل شدن یک مدرسه ، جلوی در مدرسه ، درست وسط در، بایستند و بعد از صدای زنگ در مقابل موج بچه ها که از مدرسه بیرون می آیند استقامت کنند. حتما در آن لحظه مدرسه گریزی را با تمام وجود حس خواهند کرد.
دوباره سوالم را می پرسم
- این مدرسه گریزی از کجا منشا می گیرد؟
دلایل مختلفی برای این امر وجود دارد از مسائل اجتماعی و سیاسی گرفته تا مسایل اقتصادی و …..
اما یکی از دلایلی که مدرسه گریزی را به وجود می آورد ضعف در روش تدریس معلم است .
خب چرا من از بین این همه دلیل این مورد را انتخاب کردم ؟
- اولا اینکه دیواری کوتاه تر از ما معلم ها وجود ندارد
- ثانیا فعلا زورم به شرایط سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و … نمی رسد و تخصصش را هم ندارم
- و چون مخاطبان ما در سایت روش تدریس عموما معلمان هستند خواستم تا به آنها کمکی کرده باشم تا اگر خدایی نکرده از مدرسه زده شده اند بتوانند آن را تحمل کنند.و در مرحله بعد از تدریس لذت ببرند
برخی معلمان به من می گویند که ما هر کاری می کنیم و از روشی که استفاده می کنیم بازهم از تدریسمان لذت نمی بریم و مدرسه برای ما مثل جهنم است.
پس از اینکه چند سوال دیگر از آن ها پرسیدم،
به آنها گفتم شما دارید زور الکی میزنید.
یک جای روش تدریس ایراد دارد که مدرسه تبدیل به جهنم می شود؟
اگر عضو سایت روش تدریس باشید در فایل صوتی درس اول تاکید می شود که فقط برای مخاطبان نیازمند و علاقه مند تدریس کنید.
یک جواب سر آستین که به من داده می شود این است که مخاطبان ما نه انگیزه دارند و نه علاقه ای به درس دارند پس ما باید چیکار کنیم؟ و جواب من این است که اصلا آموزش ندهید . برای تدریس لازم است که مخاطب یا نیاز داشته باشد یا علاقه و اگر مخاطبی یک نیازمند علاقه مند بود چه بهتر. مخاطب خودش باید بخواهد تا آموزش ببیند. زورکی که نیست!
خب پس شما باید نیاز و انگیزه را در دانش آموزان خود ایجاد کنید.
در زمان دانشجویی یک از همکلاسی هایم از استاد پرسید:
استاد این چیزهایی که شما میگید چه به درد ما می خوره؟ (این سوال از ته دل همه ی بچه های کلاس بود) استاد هم خیلی راحت گفت : راستش به هیچ درد شما نمی خوره ولی مجبورید بخونید که نمرش رو بیارید اگر هم یاد نداشته باشید من نمره بده نیستم.
خب این توجیه باعث شد من و بقیه دانشجویان تکلیفمان با خودمان مشخص شود و فهمیدیم که تا چه حد باید برای این مبحث وقت و انرژی صرف کنیم. و جالب اینجا بود که همه نمره خوب گرفتند چون هدف کلاس جز نمره چیز دیگر نبود.
مثال من برای وقتی بود که استاد هیچ توجیه دیگری نداشت. اصلا به شما توصیه نمی کنم که همان ابتدا این حرف را به مخاطبان خود بزنید. شما باید از خلاقیت خودتان استفاده کنید و با زدن حرف ها ی انگیزشی در مخاطب خودتان احساس نیاز کنید. پیشنهاد می کنم مقاله کبریت هایی برای روشن کردن انگیزه در مخاطبان را مطالعه کنید تا با روش های ایجاد انگیزه آشنا شوید.
یکی از مخاطبین من که شغلش تدریس در یک موسسه بود ، در تدریس خیلی مشکل داشت و حاضر به یادگیری و برطرف کردن عیب های تدریس خودش نمی شد. اگر من با همان حال به تدریس ادامه می دادم مطمئنا زور الکی می زدم. از او خواستم تا دلایل عدم تمایل به یادگیری را به من بگوید . حرف های خوبی هم میزد که بیشترش گله از این و آن بود. دربین صحبت ها متوجه شدم نسبت به حلال و حرام خیلی مقید است . به اوگفتم به هر حال اگر دوست داری نان حلال کسب کنی باید خوب تدریس کنی تا زندگیت پر از برکت شود. خب خوشبختانه با تمام دلخوری هایی که داشت راضی شد تا خوب تدریس کردن را یاد بگیرد.
امیدوارم متوجه شده باشیدکه برای تدریس زور الکی نزنید
اگر با آرامش و حرفه ای کار کنیم هیچ کس اینقدر چشم به راه تعطیلات نخواهد بود.
ببخشید بنده در پایه پنجم فارسی تدریس میکنم و از ابتدای مهر هنوز یک کلاس رضایت بخش از نظر خودم نداشتم سعی میکنم بچه ها را برای ششم آماده کنم اما نتیجه عکس میگیرم بعد از تدریس دستور زبان صورت بچه ها طوری ست که انگار من یک زبان دیگر درس داده ام لطفا بنده را راهنمایی بفرمایید.
لطفا بنده را هم در سایت روش تدریس عضو بفرمایی
سلام و خداقوت به استاد حافظی نژاد عزیز
من در رشته ای تحصیل می کنم که علاقه ای به آن ندارم و بعلت اینکه برخلاف رشته ام علاقه بسیار شدیدی به تدریس و یاد دادن به افراد دارم
از این رو تصمیم گرفتم که در مدرسه ی غیرانتفاعی تدریس کنم و خدارا هزاران هزار مرتبه شکر که تا حالا همه راضی هستند امیدوارم خدا هم راضی باشد که او مهمتر از همه است.
خلاصه به این نتیجه رسیدم که بهتر است در رشته ای که مربوط به مسایل آموزشی است تحصیل کنم چون همانطور که عرض کردم علاقه ام به این مباحث زیاد است و این را از اهمیت زیادی مه به خواندن مطالب سایت شما می دهم هم حس کرده ام.
می خواستم از شما که یک تکنولوژیست آموزشی هستید مشاوره بگیرم که بهتر نیست که من تغییر رشته بدهم و در رشته ای مانند علوم تربیتی(مدیریت برنامه ریزی و آموزشی) تحصیل کنم؟
اگر بله آیا دانشگاهی که در آن تحصیل خواهم کرد چقدر موثر خواهد بود؟ اگر دانشگاه در یک سطح معمولی باشد ولی مطالعات من در آن رشته زیاد باشد نتیجه چطور خواهد بود؟
ببخشید که طولانی شد
ارادتمند
مرادی
سلام جناب اقای مرادی
ممنون از نظر شما، به خاطر علاقه ی شما به مباحث تربیتی به شما تبریک می گویم.
تجربه نشان داده، رشته ی تحصیلی و تدریس خوب رابطه ی مستقیمی با هم ندارند.برخی موارد دیده ایم که یک استاد هندسه به مراتب بهتر از یک استاد علوم تربیتی تدریس می کند.
پس هرکسی در هر رشته ای می تواند تدریس خوب را بیاموزد.
اگر هدف شما یادگیری و به کاربردن آن در تدریس است، با مطالعه می توانید به آن دست یابید . اما اگر دوست دارید در این زمنیه مدرکی هم داشته باشید، مسائل را عمیق تر تحلیل کنید و رابطه ی با افراد متخصص ایجاد کنید، بهتر است وارد دانشگاه شوید.
موفق باشید
به نام خدا
سلامی گرم به استاد عزیز، ارجمند، با نشاط، سرزنده و نازنینم
با احترام،
ضمن گرامیداشت یاد شهداء گرانقدر، فرا رسیدن ماه مهر و مهربانی را صمیمانه به حضرتعالی تبریک می گم و باید گفت : “الحق ولانصاف چقدر به موقع به نکات کلیدی و ارزشمندی اشاره فرمودین. مطالب ارزشمند شما را در اختیار سایر همکارانم قرار می دم، به خصوص اونایی که سالای اول تدریسشونه.
بسیار ممنونم / دوستدار شما تقدیسی
ممنون از محبت شماجناب آقای تقدیسی عزیز
بنده هم این ایام را به همه ی دلسوزان عرصه ی تعلیم و تربیت به ویژه جنابعالی تبریک عرض می کنم.
انسان های شریف به فکر رشد دیگران هم هستید، وشما انسان بسیار شریفی هستیدو به این گفته که زکات علم نشر آن است عمل می کنید.
موفق و پیروز باشید
به امید دیدار
آقا دمتون گرم حرف دل ما رو زدید
ابراهیم پور دانشجوی رشته ی برنامه ریزی درسی
سلام خلاصه کاربردی بود
خدا خیرتان بدهد که چنین مطالبی را در اختیار ما می گذارید
سلام استاد حافظی نژاد
عالی بود بازم مطلب جدید بزارید
متشکرم
سلام
ممنون جناب حافظی نژاد عالی بود . من دبیر شیمی دبیرستان هستم . دانش آموزان رشته ی ریاضی خیلی از من سوال می کنند که چرا ما باید این درس ها را یادبگیریم . واقعا خودم هم نمی دانم چرا دارم این چیز ها را درس می دهم به نظر شما جواب آنها را چه بدهم؟
سلام جناب آقای صالح عزیز
خب این سوال سختی است که از خیلی از معلمان می شود.البته شیمی درس شیرینی است و شما به راحتی می توانید کلاس خود را جذاب کنید و طوری مطالب را به دانش آموز یاد بدهید که خودش نفهمد از کجا یاد گرفته! یعنی به دانش آموز ثابت کنید که شیمی به درد زندگیش می خورد.
چند پیشنهادبرای شما
۱-در کلاستان حتما از فیلم ها و آزمایش های علمی مختلف نمایش دهید. سایت youtube تا دلتان بخواهد نمونه های جالب دارد
۲-دانش آموزان را بیشتر به آزمایشگاه ببرید تا اینکه در کلاس تدریس کنید
۳-بگویید برای کنکنور باید شیمی را خوب بزنید(هرچند که اصلا قبول ندارم ولی از هیچی بهتر است)
۴-اگر واقعا این کار ها کرده اید و بازهم نتیجه نداده است .سعی کنید در ابتدای سال یعنی زمان تقسیم بندی بیشتر باکلاس های تجربی که انگیزه بیشتر ی برای یاد گیری درس شیمی دارند کلاس بردارید
موفق باشید